.303. po-koncertowa depresja

~owsianka na mleku z kakao i domowym masłem orzechowym~

AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!

Było. Wspaniale! Ja. Chcę. Jeszcze. Raz. Boże Boże Boże Boże

Ale od początku ;) Wyjechaliśmy o 7 rano i na miejscu byliśmy ok. 10, zdziwiłam się, że nikogo jeszcze nikogo nie było. Jakoś nie długo po nas przyszło kilka innych dziewczyn i zapoznałyśmy się z nimi i razem się trzymałyśmy. Potem nasza 'grupa' zaczęła się powiększać, tak, że było nas chyba z 8 osób. Jak się dowiedziałyśmy, że chłopcy wyładowują sprzęt to od razu pobiegłyśmy za klub, żeby ich złapać :D Udało nam się spotkać Jordana i (potem) Matta - mam z nimi zdjęcia (niżej dodam :)), nie miałam ze sobą płyty (została w plecaku pod głównym wejściem do klubu jak się zrzuciłyśmy na tył ^^) i nie mam żadnych autografów, ale zdjęcia są, a najważniejsze, że poznałam się bliżej z dwoma (na pięciu) członkami zespołu. Potem chłopcy pojechali do miasta, a my poszłyśmy znów pod główne wejście i sobie siedziałyśmy :D Podeszła do mnie Karolina i spytała czy jestem Martyna (tak w ogóle to szacun, że mnie poznałaś ^^ i dlaczego nie mamy wspólnego zdjęcia?! :c) i chwile pogadałyśmy po czym Karolina się do nas dosiadła i resztę czasu czekając na koncert spędziliśmy w niemałym gronie. Gdy już zaczęli ustawiać bramki wszyscy się przepychali, to było straszneeeee. Ale w końcu nas wpuścili i pobiegliśmy zająć miejsca jak najbliżej :D Stałam przy barierce, ale jakieś debilki (przepraszam) były tak napalone na wokaliste YD i BMTH, że chciały też dostać się pod barierkę (gdzie miejsca nie było, bo nawet nam było strasznie ciasno) i ciągle się przepychały, wbijały mi łokcie w głowę i kopały (dzięki Bogu miałam glany!), a poza tym to tylne rzędy tak strasznie na nas napierały że za jednym razem zostałam tak strasznie przyciśnięta do barierki, że myślałam, że złamałam sobie żebro i przez chwilę nawet nie mogłam oddychać (mam na żebrze ogromnego siniaka...aż się przeraziłam, jak dziś rano go zobaczyłam!), ostatecznie doszłam do wniosku, że ja tam nie wytrzymam i gdy tylko support zejdzie ze sceny i BMTH zacznie się rozstawiać idę do taty na tył (taaak, mój tato był na koncercie :D). I tak zrobiłam. To była dobra decyzja. Tam ludzie tak się nie pchali, było czym oddychać, i mimo, że nie widziałam wszystkiego tak jak przy barierkach, tylko nieznacznie gorzej to i tak bawiłam się świetnie. MAM SETLISTĘ!!! I tato po tym jak zobaczył jak zachowuje się większość młodzieży w moim wieku to stwierdził, że jestem nad wyraz normalna i sprezentował mi koszulkę i naszyjnik z logiem Sempiternal :D. Wszystkimi gadżetami pochwalę się jutro, bo dzisiaj...Dzisiaj mam po-koncertową depresję. Myślę, że jeśli kiedykolwiek byliście na koncercie zespołu, który bardzo lubicie (lub jest to wasz ulubiony, jak BMTH dla mnie) to wiecie u o czym mówię ;) 

Zdjęcia, zdjęcia! (nie wyglądam na nich za dobrze, ale te emocje, luudzie! nie dało się wyjśc normalnie i zrobić przyzwoitej miny ^^)

Ja i Jordan

z Mattem

ask.fm / instagram